Terapia miofunkcjonalna ma na celu optymalizację napięcia i pracy mięśni ust, języka oraz gardła
zarówno w czasie spoczynku, jak i podczas żucia i połykania.
Objawy zaburzeń miofukcjonalnych:
- otwarte usta
- oddychanie przez usta
- ślina gromadząca się w kącikach ust
- pogrubiona, zaczerwieniona i/ lub wilgotna dolna warga
- zaburzenie pozycji spoczykowej języka (apiera na zeby lub jest ułożony między zębami)
- zaburzenia żucia i/ lub połykania
- infantylne połykanie u dorosłych
- wady zgryzu
- zaburzenia mimiki twarzy
- zaburzenia artykulacji.
Możliwe następstwa nieleczonych zaburzeń miofunkcjonalnych:
- wady wymowy
- wady zgryzu
- zaburzenia napięcia mięśniowego tarzy
- zaburzenia stawu żuchwowo-skroniowego
- zaburzenia żucia i połykania => zaburzenia ze strony układu pokarmowego
- rozwój paradontozy ( poprzez stały nacisk i tarcie języka na zęby).
Terapia zaburzeń miofukcjonalnych polega na doborze odpowiednich ćwiczeń w obrębie aparatu mowy. Prowadzone są ćwiczenia pozycji spoczynkowej języka, żucia i połykania, ćwiczenia normalizujące napięcie mięśniowe.
Celem terapii jet między innymi:
- optymalizacja napięcia mięśniowego w obrębie aparatu mowy
- poprawa sprawności ust, języka, gardła
- utrwalenie prawidłowej pozycji spoczynkowej języka
- utrwalenie prawidłowego procesu żucia i połykania
- wspomaganie leczenia ortodontycznego
- wspomaganie terapii wymowy.
